Interactive architectural approach (interactive architecture): An effective and adaptive process for architectural design

این تحقیق تلاش می کند روشی جدید برای فرایند طراحی معماری ارائه دهد که مفاهیم تعامل و چند روابط از طریق آن به دست می آید. این رویکرد، که به عنوان یک معماری تعاملی شناخته می شود، نشان می دهد که یک فرآیند که ارتباطی پویا و متقابل میان همه عوامل و پارامترهای طراحی ایجاد می کند و اثرات هر عامل یا پارامتر در طراحی نهایی در نظر گرفته شود. در حقیقت، محور اصلی رویکرد پیشنهادی، تعامل جامع با تمام جنبه های مختلف طراحی است، چرا که مشکلات طراحی دارای چندین جنبه هستند. بنابراین، طراحی نهایی براساس این روابط متقابل خواهد بود و تولیدی است که با تمام عوامل و پارامترها سازگاری حداکثر و مطلوب داشته باشد. آنچه که این نگرش را مهم تر و حیاتی می کند، وضعیت ناگوار است که در معماری و طراحی شهری در بیشتر شهرها به ویژه در کشورهای در حال توسعه تولید می شود و منجر به عدم هویت در این شهرها می شود. بنابراین، رویکرد تعاملی می تواند از طریق یک روش موثر برای برطرف کردن چالش ها و ایجاد زمینه های معماری پایدار و توسعه شهری ایجاد شود. با این حال، این فرآیند با بعضی از محدودیت ها و چالش ها همراه با برخی از پتانسیل هایی که در این مقاله مورد بحث قرار می گیرد، مواجه می شود. روش تحقیق تحلیلی-تفسیری است و بر اساس تجزیه و تحلیل کیفی است.