Rethinking the links between social exclusion and transport disadvantage through the lens of social capital

این مقاله یک بررسی انتقادی از پیشرفت در درک ارتباط بین ضرر حمل و نقل و انزوای اجتماعی را فراهم می کند. از کار قبلی در پیشنهاد سرمایه اجتماعی به عنوان یک مفهوم که این ارتباطات را متمایز می کند، پیش می آید، اما استدلال می کند که محققان حمل و نقل نباید خود را به مفهوم سازی سرمایه اجتماعی به عنوان غالب خوشبینی و توانایی کاهش ضعف حمل و نقل و محرومیت اجتماعی محدود کنند. طیف وسیعی از مسیرهای فرضیه مورد بحث قرار گرفته است، برجسته کردن شخصیت جناحی سرمایه اجتماعی به عنوان وسیله ای برای تحقق تغییرات پیشرو اجتماعی و حفظ و ایجاد نابرابری های اجتماعی است. تجزیه و تحلیل ارائه شده است تا حدی که ادبیات مرتبط با حمل و نقل اخیر مسیرهای فرض شده را پشتیبانی یا رد می کند و راه های کلیدی برای تحقیقات آینده شناسایی می شود.