Dyadic fertility decisions in a life course perspective

این مقاله بر این است که چگونه زوج ها تصمیمات مشترکی را با توجه به رفتار باروری وارد می کنند. ما بر اساس کار قبلی در قبال قوانین تصمیم می گیریم که زوج ها ممکن است به عنوان اکتشافی برای اعمال اقدام مشترک در مواردی که اولویت های باروری همسران متفاوت است، اعمال شود. تحقیقات قبلی نشان داد که تأثیرات قویتری از تمایلات زنان یا اثرات متقارن خواسته های همسران و مزایای خالص فرزندان (بیشتر) بر رفتار پیشگیرانه دارد. یافته های اخیر مطابق با مفهوم به حداکثر رساندن بهره وری خانوار است که در آن ترجیحات هر دو شرک وارد عمل توافقی مشترک با وزن یکسان می شوند. از سوی دیگر، برخی شواهد نشان می دهد که یک همسر می تواند "وتو" را در صورت وقوع خسارات فردی از یک فرزند دیگر (به علت هزینه های فرصت ناشی از حوزه های دیگر زندگی) پیش بینی کند. اکنون ما با استفاده از دیدگاه دوره زندگی، پیشرفت های گذشته را افزایش می دهیم. تجزیه و تحلیل ما از تغییرات شرایط اولیه به دلیل تولد قبلی استفاده می کند: زوج ها در باروری در شرایط مختلف تصمیم می گیرند، در حالی که در مراحل مختلف زندگی زندگی خود را می یابند و تجارب خاصی دارند. اختلافات مربوط به همبستگی نه تنها نتایج باروری، بلکه همچنین فرآیند تصمیم گیری خود را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. یافته های ما نشان می دهد که تصمیم گیری برای داشتن یک فرزند اول به طور مشترک صورت می گیرد و هر یک از همکاران ممکن است وتو کنند. از سوی دیگر، زنان به نظر می رسد بر تصمیمات در مورد زاد و جسارت بالاتر، نه به نفع خود، بلکه به دلیل آنها (هنوز) کسانی که بیشتر تحت تاثیر کار مشاغل خانگی تحت تاثیر قرار می گیرند.