Cortisol stress resonance in the laboratory is associated with inter-couple diurnal cortisol covariation in daily life

در محیط آزمایشگاهی افراد ممکن است پاسخ های تنش کراتوتیک همپایه را فقط از مشاهده روحیۀ روانی اجتماعی دیگر تجربه کنند. علاوه بر این، در میان زوجین، زنان هم خود را به انتشار کورتیزول ناشی از استرس شرکای خود هماهنگ می کنند. ما بررسی کردیم که آیا تمایل زن به این که چنین رزونانس استرس تناسلی کورتیزول را در یک کار آزمایشگاهی کنترل شده تجربه کنیم، با درجه ای است که میزان کورتیزول روزانه او و همسرش در یک محیط طبیعت گرایانه ارتباط دارد. چنین تعدیل کورتیزول عادی ممکن است مسیری باشد که از طریق آن روابط نزدیک بر پیامدهای سلامتی تأثیر می گذارد. چهل و چهار مرد آزمون تست اجتماعی اجتماعی تریر را تکمیل کردند، در حالی که شرکای زن آنها وضعیت را مشاهده کردند، یا از طریق زندگی واقعی؟ (آینه یک طرفه) یا یک مجتمع؟ (ویدئو) روش مشاهده. بعدها، زوج ها نمونه های روزانه کورتیزول را در دو روز کاری جمع آوری کردند. مدل سازی خطی سلسله مراتبی نشان می دهد که درجه ای که زوج ها در ترشح کورتیزول روزانه خود با آن مواجه بودند با رزونانس تنش کورتیزول شریک زن در آزمایشگاه ارتباط داشتند و این ارتباط قوی تر شد اگر رزونانس استرس در یک زندگی واقعی ارزیابی شود شرایط مشاهده به طور خاص، زنان با تشدید تنش کورتیزول بالاتر نسبت به ترشح کورتیزول روزانه شریکشان بیشتر بود. حضور شریک لحظه ای در طول نمونه گیری و یا مدت زمان ارتباط یا کیفیت ارتباط این ارتباط را نداشت. با نشان دادن اینکه این متغیر در آزمایشگاه دارای اعتبار اکولوژیکی در شرایط طبیعی است، این نتایج یک روش مهم مهم در تحقیق در مورد فرایندهای دایادیکی است. با توجه به این که روابط نزدیک نفوذ زیادی بر پیامدهای سلامت فردی دارند، درک ارتباط بین پیوند فیزیولوژیک حاد و مزمن ممکن است بینش مهمی را در مورد مکانیسم هایی که روابط نزدیک بر سلامت تاثیر می گذارد، فراهم کند.