کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
6813390 545648 2016 8 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Childhood adversity and social functioning in psychosis: Exploring clinical and cognitive mediators
ترجمه فارسی عنوان
ناتوانی دوران کودکی و عملکرد اجتماعی در روانپزشکی: بررسی میانجیگری بالینی و شناختی
کلمات کلیدی
روانپریشی تروما آزار و اذیت عملکرد اجتماعی،
ترجمه چکیده
ناسازگاری در دوران کودکی ممکن است موجب افزایش اختلال در عملکرد اجتماعی در طول پیوستگی روان درمانی شود. با این حال، مسیرهایی که در آن ناسازگاری نتیجه عملکرد را تعیین می کند، هنوز نامشخص است. در این پژوهش ارتباط بین ناهنجاری دوران کودکی و عملکرد اجتماعی و میانجیگری بالینی و شناختی این رابطه بررسی شده است. پنجاه و چهار کلینیکی (20 مورد مزمن، 20 قسمت اول، 14 نفر در معرض خطر فوق العاده) و 120 نفر از متخصصان غیر بالینی، پرسشنامه های استاندارد، مصاحبه نیمه ساخت یافته و آزمون های تئوری توانایی ذهن را تکمیل کردند. نویسندگان از مدل سازی معادلات ساختاری چندگانه استفاده کردند تا مدل های میانجی گری را در نظر بگیرند که اجازه می دهد رابطه های دیفرانسیلی بین نمونه های بالینی و غیر بالینی وجود داشته باشد. هنگام بررسی هر مسیر به طور جداگانه، افسردگی، پارانویا و دلبستگی مضطرب به تاثیر تأثیر دوران کودکی بر عملکرد اجتماعی تاثیر می گذارد. در یک مدل ترکیبی، افسردگی تنها عامل مهم واسطه ای بود که با نگرانی های بیشتر، روحیه های پایین تر را در بین گروه ها پیش بینی می کرد. بدبختی کودکی به طور قابل توجهی تئوری توانایی ذهن در هر یک از مدل ها را پیش بینی نمی کند. این اولین مطالعه ای است که نشان می دهد ناتوانی در دوران کودکی با افزایش سطوح افسردگی بر عملکرد اجتماعی اثر می گذارد و پیشنهاد می کند یک مکانیسم رایج در طیف روان درمانی باشد. مداخلات بالینی باید با کاهش خلق و خوی به منظور بهبود عملکرد اجتماعی در تمام مراحل اختلال روان پریشی انجام شود.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علم عصب شناسی روانپزشکی بیولوژیکی
پیش نمایش مقاله
ناتوانی دوران کودکی و عملکرد اجتماعی در روانپزشکی: بررسی میانجیگری بالینی و شناختی
چکیده انگلیسی
Childhood adversity may increase risk of impaired social functioning across the continuum of psychosis. However, the pathways by which adversity dictates functional outcome remain underexplored. This study investigated the association between childhood adversity and social functioning, and the clinical and cognitive mediators of this relationship. Fifty-four clinical (20 chronic, 20 first episode, 14 at ultra-high risk) and 120 non-clinical participants completed standardised questionnaires, semi-structured interviews and tests of theory of mind ability. The authors used multiple group structural equation modelling to fit mediation models allowing for differential relationships between the clinical and non-clinical samples. When examining each pathway separately, depression, paranoia and anxious attachment mediated the effect of childhood adversity on social functioning. In a combined model, depression was the only significant mediating variable with greater adversity predicting lower mood across groups. Childhood adversity did not significantly predict theory of mind ability in any of the models. This is the first study to indicate that childhood adversity acts on social functioning by increasing levels of depression, suggesting a common mechanism across the spectrum of psychosis. Clinical interventions should target low mood in order to improve social functioning at all stages of psychotic disorder.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Psychiatry Research - Volume 238, 30 April 2016, Pages 25-32
نویسندگان
, , , , , , ,