Analog assessment of frustration tolerance: Association with self-reported child abuse risk and physiological reactivity

هرچند ناامیدی در ترویج تجاوز به تعویق افتاده است، احتمال تحمل ناامیدی ضعیف به عملکرد فاکتور خطر برای خطر سوء استفاده از آسیب های کودک به حداقل رسیده است. در عوض، بسیاری از ادبیات در حال حاضر نقش خشم در خطر سوء استفاده از جرم و جنایت را مورد بررسی قرار داده است، با تکیه بر خود گزارش از تجربه و یا بیان خشم، با وجود این واقعیت است که اغلب این روش شناخته شده است به عنوان آسیب پذیر به تعصب. بنابراین، تحقیق حاضر بررسی کرد که آیا ارزیابی آنالوگ بیشتر از تحمل ناامیدی به طور خاص مربوط به والدین ارتباطی با نشانگرهای مختلف از خطر افزایش سوء استفاده فیزیکی کودک در یک مجموعه از نمونه هایی که با توجه به سن، وضعیت فرزندپروری و سوء استفاده متفاوت است، نشان می دهد خطر. یک کار آنالوگ برای ایجاد ناامیدی مرتبط با فرزندخواندگی طراحی شده بود: این کار شامل تکمیل یک کار غیر قابل حل در هنگام گوش دادن به یک کودک گریه و یا تندرستی کودک نوپا؛ نمرات زمانی برای ارزیابی پایداری شرکت کنندگان در وظیفه در مواجهه با چنین ناامیدی ایجاد شد. در سراسر این مطالعات، تحمل ناامیدی کم با افزایش پتانسیل سوء استفاده از کودک، افزایش استفاده از تهاجم والدین و کودک در مواجهه با رشته، سبک انضباطی نامناسب، حمایت از استفاده از نظم و انضباط فیزیکی و افزایش ضربان قلب همراه بود. در زمینه های آینده تحقیقاتی که می توانند برنامه های مداخله ای و برنامه های پیشگیری را بهتر بیان کنند، شامل موارد زیر می شود: شناسایی فرآیندهای عدم تحمل سرخوردگی و تاثیرات بالقوه تعاملی که ممکن است سوء استفاده از کودک فیزیکی را تشدید کند.