Avatar-mediated creativity: When embodying inventors makes engineers more creative

امروزه یک چالش مهم برای حمایت از خلاقیت است، در حالی که مردم دورافتاده جغرافیایی قادر به همکاری با یکدیگر هستند. در راستای نظریه نوآوری خلاقیت، نظریه خودکفایی و تحقیقات اخیر در مورد اثر پروتئوس، ما بررسی می کنیم که چگونه آواتار ها، که بازنمایی های مجازی خود هستند، می تواند وسیله ای برای تحریک خلاقیت باشد. برای این منظور، دو مطالعه با جمعیت دانشجویان مهندسی انجام دادیم. در اولین مطالعه، 114 شرکت کننده به نظرسنجی های آنلاین پاسخ دادند تا شناسایی نمایشی خلاقانه را داشته باشند. این امر ما را قادر می سازد تا تصاویری را که مخترعان را به نمایش می گذارند، توسط دانش آموزان مهندسی خلاق و شخصیت های خنثی شناخته شود. در مطالعه دوم، 54 شرکتکننده در سه گروه 3 نفره به سه گروه مختلف تقسیم شدند: در یک وضعیت کنترل چهره به چهره، در یک محیط مجازی، در حالی که تجسم شخصیت های خنثی و در یک محیط مجازی با عناوین مخترع. نتایج نشان می دهد که آواتار های مخترع باعث افزایش عملکرد در روایی و اصالت ایده ها شده است. علاوه بر این، این مزایا ثابت کرد که در طول زمان از زمانی که شرکت کنندگان به آیتم های مخترع اختصاص داده شده نیز در پسزمینه ای رو به فزونی در مواجهه با چهره به چهره بهتر عمل می کنند. چشم انداز استفاده از آواتار برای افزایش فرآیندهای مرتبط با خلاقیت از لحاظ مفاهیم نظری و کاربردی مورد بحث قرار گرفته است.