How the physical similarity of avatars can influence the learning of emotion regulation strategies in teenagers

هدف از این مطالعه بررسی تأثیر شباهت فیزیکی آواتار با کاربر در آموزش استراتژی تنظیم احساسات است. در این مطالعه، بیست و چهار نوجوان، یک عکاس را مشاهده کردند (یا از لحاظ جسمی شبیه به شرکت کننده یا خنثی) که با رایانه خود ناامید می شود و پس از آن استراتژی تنظیم احساسات (تنفس آهسته) را اعمال می کند. شدت القای عاطفی و فرآیندهای تنظیم با استفاده از پرسشنامه و داده های الکتروانسفالوگرام اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهد که رعایت عکسی که به لحاظ جسمانی شبیه به شرکت کننده است، تأثیر قابل توجهی بر والنتیشن هیجانی و تحریک در شرکت کنندگان دارد و موجب ایجاد حالت های احساسی نیز می شود که به طور قابل توجهی شدیدتر از زمان رعایت علامت خنثی هستند. نتایج به نظر می رسد نشان می دهد که فعال سازی به طور قابل توجهی از مناطق مغزی خاص است که مربوط به این فرآیندها و شناسایی بیشتر با نماد در از نظر اندازه گیری های ذهنی و عینی در شرکت کنندگان که مشاهده یک نماد که به لحاظ جسمی شبیه به آنها است. با این وجود، تفاوت معناداری در رابطه با حضور یا درخواست تجدید نظر (یعنی رضایتمندی) برای شرکت کنندگان در مورد محیط مجازی وجود ندارد. استفاده از تصاویر در برنامه های سلامت روان نسبتا جدید است و تأثیر خاص آن هنوز ناشناخته است. ما این مطالعه را اولین گام به جلو در درک بهتر استفاده از آواتار در برنامه های بهداشت روان برای جوانان می دانیم. این تحقیق جدیدی را برای طراحی انواع برنامه های کاربردی در این زمینه به منظور دستیابی به تغییرات رفتاری بیشتر در جوانان به ارمغان می آورد.