The development of academic procrastination in first-year secondary education students: The link with metacognitive self-regulation, self-efficacy, and effort regulation

تعلیق آکادمیک به طور گسترده ای در زمینه آموزش و پرورش پدیده ای پیچیده و پیچیده شناخته شده است. یک متن در حال رشد از ادبیات تعبیر تعلیق را به عنوان یک ساختار موقعیتی و پویا تعریف می کند. با این حال، در مورد توسعه آن در دانش آموزان مدارس متوسطه جوان کم است. مطالعه حاضر با هدف کشف این مسئله در حال بررسی رابطه با خودارزیابی فراشناختی، خودکارآمدی و تنظیم تلاش است. مدل سازی منحنی رشد سلسله مراتب توسعه شاگردان (566 دانش آموز، 20 رشته ی ریاضیات / کالج درجه اول کالج درجه اول) خطوط خطی مثبت را در سطح کلاس نشان داد، اما تغییرات در سطح دانش آموزان بیشتر بود. تمام پیش بینی کنندگان ذکر شده با پیش بینی وقوع منفی همراه بوده اند و در طول زمان کاهش یافته اند و مقررات تلاش نشان دادند که قوی ترین ارتباط است. اثرات متقابل با زمان نشان دهنده پایبندی پایدار به تعویق افتادن است، در حالی که ارتباط با خودکارشناسی فراشناختی و خودکارآمدی در طول زمان کاهش می یابد. یافته ها از دیدگاه تعلیق علمی به عنوان یک ساختار پویا حمایت می کنند و اهمیت مداخله زودهنگام را برجسته می کنند.