Why students become more engaged or more disengaged during the semester: A self-determination theory dual-process model

ما یک مدل فرایند دوگانه را در چارچوب نظری خودتقدیمی اتخاذ کردیم تا بررسی کنیم که چرا دانش آموزان گاهی اوقات به سمت یک مسیر طولی درگیر شدن در کلاس های در حال افزایش در طول ترم به سر می برند و به همین دلیل دیگر گاهی اوقات به سوی مسیر رها شدن رو به افزایش است. از 366 (174 زن و 192 مرد) دانش آموز دبیرستانی کره ای با استفاده از یک طرح تحقیقاتی طولی سه الگوی، از 366 (174 دختر، 192 پسر)، حمایت از استقلال ادراک شده، کنترل استاد درک شده، نیاز به رضایت، نیاز به سرخوردگی، مشارکت و از بین رفتن است. تجزیه و تحلیل مدل سازی معادلات چندسطحی نشان داد که پشتیبانی از استقلال ادراک شده پیش بینی شده تغییرات طولی نیاز به رضایت است که پیش بینی تغییرات در تعامل و همچنین کنترل معلم درک شده پیش بینی تغییرات طولی نیاز به ناامیدی است که پیش بینی تغییرات تغییر یافته است. اثرات متقابل نیز در این زمینه گسترش یافته است، پیش بینی می شود هر دو افزایش طولی در ادراک دانش آموزان از کنترل معلمان و کاهش در ادراک از حمایت استقلال معلمان. ما نتیجه می گیریم که دانش آموزان به سمت مسیر ترامای دراز مدت درگیر شدن رو به افزایش هستند، زمانی که معلمان خود را درک می کنند که خودمختاری را حمایت می کنند و نیاز به رضایت دارند، در حالی که آنها به سمت یک مسیر از هم گسیختگی رو به رشد هستند، زمانی که معلمان خود را درک می کنند که کنترل و ناامید کننده هستند.