Assessing the propagation of uncertainties in multi-objective optimization for agro-ecosystem adaptation to climate change

به طور گسترده ای تصدیق شده است که عدم اطمینان باید در مطالعات تاثیرات آب و هوایی، در تجزیه و تحلیل سناریو یا برنامه های بهینه سازی شود. در این مطالعه ما بررسی می کنیم که چگونه عدم اطمینان آب و هوا و مدل های محصول بر نتایج بهینه سازی چند منظوره تأثیر می گذارد و به منظور شناسایی سازگاری مدیریت بهینه کشاورزی برای سوئیس غربی است. نتایج حاصل از توطئه های ترسیمی نشان داده می شود که نقشه های مدیریت بهینه، عملکرد محصول، فرسایش و اشباع را با عدم قطعیت مرتبط برای حرکت در فضای انطباق مطلوب نشان می دهد. ما دریافتیم که ارتباط مدل آب و هوا و عدم اطمینان پارامتر می تواند بطور قابل توجهی بسته به اولویت بندی اهداف و شرایط محلی متفاوت باشد. انتخاب بهینه انتخاب آبیاری به عنوان متغیر تصمیم گیری به شدت نااطمینانی به خصوص در خاک خشن تر بود. این یافته نشان می دهد که برای برنامه ریزی بلند مدت زیرساخت های آبرسانی و مدیریت، یک رویکرد انطباق قوی برای دستیابی به عدم قطعیت اجتناب ناپذیر از دیدگاه مدیریت ریسک ضروری است.