Surface temperature generation during drop weight mechanical impact and the usefulness of dynamic thermocouple measurements for predicting impact ignition of flammable gases

احتراق جوهای قابل اشتعال از سطوح داغ ناشی از تعاملات مکانیکی، عامل مهمی برای بسیاری از انفجارهای صنعتی و معدنی بوده است. تحقیق در مورد میزان تولید درجه حرارت حاصل از اصطکاک کششی در طول تاثیرات مکانیکی کوتاه مدت انجام شده است و ماهیت و مفید بودن اندازه گیری ترموکوپل پویا در زمینه پیش بینی اشتعال مکانیکی مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج تجربی نشان می دهد که تنها بین معادلات حداکثر اندازه گیری شده و تلفات انرژی مماسی در طول ضربه، تنها رابطه محدودی وجود دارد. به نظر می رسد که این امر عمدتا به علت تغییرات در میزان ناپایداری انرژی مماسی، نشان دهنده از دست رفتن اصطکاک (همراه با نوک کشویی) به جای تغییر شکل ماده است. در حالی که افزایش انرژی ضربه به افزایش دمای سطح اندازه گیری شده است، تغییرات تصادفی قابل توجهی در شرایط مشابه به طور مشابه وجود دارد. در نظر گرفته شده است که این به طور تصادفی و طبیعت در حال تغییر مناطق تماس است. در طول دوره زمانی کوتاهی از تأثیر مکانیکی، زمان کافی برای مقایسۀ دمای بین مناطق تماس نزدیکی وجود ندارد. با توجه به احتراق گازهای قابل اشتعال بوسیله تأثیر مکانیکی، درجه حرارت سطح توسط ترموکوپل دینامیک به نظر می رسد که تنها سودمندی پیش بینی محدود را ارائه می دهد، زیرا می تواند با مناطق تماس با اندازه کافی همراه باشد تا انرژی کافی برای مخلوط گاز ایجاد شود تا باعث ایجاد اشتعال شود. سطوح ضربه زدن به انگشتان اثر تا حد زیادی باعث کاهش ضرر انرژی اصطکاکی می شود اما این به طور کامل در دمای حداکثر سطح اندازه گیری نشده است. نتیجه گیری می شود که پیش بینی اشتعال هنوز باید بر اساس آزمایشات انجام شده با تأثیرات مکانیکی که در فضای قابل اشتعال محیط انجام می شود، باشد.