Realization of time-delay systems

در مقاله، مسئله تبدیل یک سیستم تأخیر زمان تأخیر غیرخطی تک خروجی تک خروجی، که توسط یک معادله ورودی-خروجی توصیف شده است، در فرم فضای حالت قابل مشاهده سنتی مورد بحث قرار می گیرد. این راه حل از پرونده بدون تاخیر تعمیم داده می شود و بستگی به قابلیت انعطاف پذیری بعضی از زیرموالها از فرم های دیفرانسیل دیفرانسیل دارد. شرایط انعطاف پذیری برای آنها سازنده تر شده است. در نهایت، توضیح داده شده است که چرا ممکن است دو تحقق را به دست آورده، که با تغییر دو علت مختصات دولت ارتباط نداشته باشد.