Identifiability of linear dynamic networks

شبکه های دینامیکی اتصالات ساختاری سیستم های دینامیکی (ماژول ها) هستند که به وسیله سیگنال تحریک و تحریک خارجی هدایت می شوند. برای شناسایی خواص دینامیکی و / یا توپولوژی آنها از داده های اندازه گیری شده، ما باید مطمئن شویم که مجموعه مدل شبکه قابل شناسایی است. ما مفهوم شناسایی شبکه را به عنوان یک ویژگی از یک مجموعه مدل پارامترزی معرفی می کنیم، که اطمینان می دهد که مدل های مختلف شبکه را می توان از یکدیگر در هنگام شناسایی بر اساس داده های اندازه گیری، متمایز کرد. متفاوت از مفهوم کلاسیک شناسایی (پارامتر)، ما بر تمایز بین مدل های شبکه از نظر توابع انتقال آنها تمرکز می کنند. برای یک مدل ساختاری داده شده با یک توپولوژی پیش انتخاب شده، شناسایی به طور معمول نیاز به شرایط در حضور و مکان سیگنال های تحریک، و در حضور، مکان و ارتباط سیگنال های اختلال است. از آنجایی که در یک شبکه دینامیک، اختلالات همیشه نمیتواند در نظر گرفته شود که دارای رتبه کامل باشند، وضعیت ضعیف رتبه نیز پوشش داده می شود، به این معنی که تعداد فرآیندهای نویز سفید رانندگی می تواند به شدت کمتر از تعداد متغیرهای اختلال باشد. این شامل وضعیت داشتن گره های سر و صدا است.