Lumped-element model of plasmonic solar cells

با وجودی که نانوساختارهای فلزی در سلولهای خورشیدی در طراحی معماری های پلاسمونی مفید مفید هستند، هنوز هم درک چگونگی استفاده از سهم چندملیتی آنها به عنوان عملکرد قابل تنظیم است. در این مقاله، ما یک مدل مشخصه را پیشنهاد می دهیم که به یک ابزار ساده و قوی برای هدایت بهینه سازی دستگاه های خورشیدی پلاسمونیک می پردازد. مدل مفهومی مبتنی بر تجزیه منطقه فعال به مدارهای ذاتی و پلاسمونیک است که جریانهای ترمینال به طور مستقیم با هندسه ذرات و بهبود محلی مرتبط می شوند. اندازه گیری از سلول های آلی پشتیبانی از اعتبار تئوری ما، و یک سری از شبیه سازی ارائه می دهد بینش های بیشتر در مورد انتقادات مهم بین ولتاژ و نسل فعلی، در نهایت ارائه استراتژی برای افزایش کارایی.