Evidence for a supra-modal representation of emotion from cross-modal adaptation

تعامل اجتماعی موفقیتآمیزی بر روی درک دقیق سیگنالهای احساسی بستگی دارد. این سیگنال ها به طور معمول توسط صورت و صدای چند حالته انتقال می یابد. تحقیقات قبلی اثرات متقابل یون مدال را برای مواجهه با صداهای احساسی بیان کرده است. در اینجا ما علاقه مند به این بود که آیا این اثرات پس از مدولاسیون به عنوان مدل های نظری پیش بینی می شود. ما نشان می دهیم که انطباق با عبارات چهره عواقب شنوایی قابل توجهی را ایجاد می کند. انطباق با عبارات عصبی عضلانی باعث ایجاد انگیزه های صوتی مبهم شده از یک خلط متضاد شد و به عنوان کمتر عصبانی و ترسناک نسبت به سازگاری با چهره های ترسناک درک شد. در آزمایش دوم ما نشان می دهیم که این اثرات وابسته به هماهنگی صورت و صدا آماری نیست، یعنی سازگاری با یک هویت صورت که به هویت صدای بی نظیر منتقل می شود. در کنار هم، یافته های ما، حمایت از نمایندگی بیش از حد مجاز احساسات را نشان می دهد و بیشتر نشان می دهد که هویت و احساسات می توانند مستقل از یکدیگر، حداقل در سطح سوپرمودال سلسله مراتب پردازش پردازش شوند.