کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
7330503 1476017 2016 9 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
The effects of relocation and level of affectedness on mood and anxiety symptom treatments after the 2011 Christchurch earthquake
ترجمه فارسی عنوان
اثرات جابجایی و سطح آسیب در درمان علائم خلقی و اضطراب پس از زلزله 2011 کریستوفر
کلمات کلیدی
نیوزلند، فاجعه، سلامت روان، ارزیابی قرار گرفتن در معرض، تحرک مسکونی،
ترجمه چکیده
حرکت در داخل شهر و بازگشت به عنوان عوامل خطر عمومی برای دریافت مراقبت یا درمان علائم خلقی یا اضطراب شناخته شده است. در زمینه زمین لرزه 2011 در کرایستچرچ، حرکت در داخل شهر تأثیر محافظتی را در طول زمان نشان داد، در حالیکه بازگشت به عنوان یک عامل خطر مهم در اولین سال پس از حادثه بود. علاوه بر این، ناوگان خارج از شهر از ناحیه های دشت کریستچرچ کوچک، متوسط ​​و شدید آسیب دیده، به عنوان دو سال پس از فاجعه به ویژه آسیب پذیر شناخته شدند. به طور کلی، هیچ رابطه ای بین دوز و پاسخ بین میزان تاثیر و نشانه های حالت روحی و روانی مشخص نشده است، اما یافته هایی که به طور مشابه در مناطق دوردست شهر و پرفروشترین مناطق پورت هیلز دیده می شود، روند های مختلف زمانی را نشان می دهد، وضعیت اقتصادی در ارزیابی قرار گرفتن در معرض. گروه های پرخطر شامل زنان، افراد مسن و کسانی که دارای بیماری روانی قبلی هستند. در نتیجه، برنامه های مداخله در برنامه های بهداشت روان باید این گروه های آسیب پذیر را، و همچنین حرکت خارج از شهر از مناطق آسیب دیده در دراز مدت، هدف قرار داده است.
موضوعات مرتبط
علوم پزشکی و سلامت پزشکی و دندانپزشکی سیاست های بهداشت و سلامت عمومی
پیش نمایش مقاله
اثرات جابجایی و سطح آسیب در درمان علائم خلقی و اضطراب پس از زلزله 2011 کریستوفر
چکیده انگلیسی
Moving within the city and returning have been identified as general risk factors for receiving care or treatment for mood or anxiety symptoms. In the context of the 2011 Christchurch earthquake, moving within the city showed a protective effect over time, whereas returning was a significant risk factor in the first post-disaster year. Additionally, out-of-city movers from minor, moderately or severely damaged Christchurch's plain areas were identified as especially vulnerable two years post-disaster. Generally, no dose-response relationship between level of affectedness and mood or anxiety symptom treatments was identified, but the finding that similarly affected groups from the city's plain areas and the more affluent Port Hills showed different temporal treatment trends highlights the importance of including socio-economic status in exposure assessment. High-risk groups included females, older adults and those with a pre-existing mental illness. Consequently, mental health intervention programs should target these vulnerable groups, as well as out-of-city movers from affected areas in the long run.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Social Science & Medicine - Volume 152, March 2016, Pages 18-26
نویسندگان
, , , ,