Mobility and health sector development in China and India

چین و هند هر دو تلاش برای ایجاد سیستم های جامع مراقبت های بهداشتی در زمینه رشد اقتصادی سریع، اما نابرابر اقتصادی و بارهای ناگهانی بیماری را آغاز می کنند. در حالی که در هر کشوری اشاره به سیاست های بین المللی و تجربه کاری در خارج از کشور، بخشی از این روند بوده است، تحقیقات هنوز به بررسی دانش هایی که مبادرت می کنند و یا متصدیان مختلفی که در جریان اطلاعات حضور دارند، بررسی می شود. بر اساس مطالعه دو زمینه فرامنطقه ای، این مقاله بر نقش متخصصان بهداشتی چینی و هند که در خارج از کشور تحصیل کرده و کار می کنند در معرفی ایده ها و شیوه های ارائه مراقبت های بهداشتی و آموزش بهداشت تمرکز دارد. ما دریافتیم که تجربه در خارج از کشور افراد، مؤسسات و هر جامعه را به صورت متفاوتی و با برخی از اثرات متضاد تاثیر می گذارد. تجربه بین المللی به وضوح به رشد شخصی منجر شد و افراد را به حمایت از پذیرش اقدامات سازمانی جدید مانند روابط مساویانه تر بین پزشکان و بیماران و میان دانش آموزان و معلمان منجر شد. با این حال، محتوای آنچه که افراد در خارج از کشور یاد می گیرند و مکانیسم هایی که از طریق آن این دانش را دوباره به تنظیمات میهن معرفی کرد، اغلب به جای سلسله مراتب نهادی بهبود یافته و نابرابری های اجتماعی تقویت شد. در حالی که محدوده این تحقیق محدود بود، پیشنهاد می کنیم که تجزیه و تحلیل صریحتری از نقش مهاجران حرفه ای در انتقال ایده ها و شیوه های درون بخش سلامت برای سیاست گذاران و بودجه گران به منظور حمایت از تعامل سازنده تر بین دانش محلی و جهانی ارزشمند خواهد بود.