Access to employment and property values in Mexico

محل سکونت یکی از ویژگی های اصلی خانواده ها در هنگام خرید یک ملک یا تصمیم گیری در مورد زندگی در آن است، زیرا دسترسی به حمل و نقل را تعیین می کند و از این رو به اشتغال و اشتغال نیز تعیین می شود. در این مقاله با استفاده از یک مجموعه داده های ارجاعی جغرافیایی به تحولات مسکن جدید تخمین می زنیم که چگونه خانوارها دسترسی به شهر مکزیکو سیتی را افزایش می دهند. نتایج به دست آمده با توجه به دسترسی جاده به زیرشاخه های استخدام رسمی (دسترسی خصوصی) و فاصله تا ایستگاه های اصلی حمل و نقل عمومی در شهر (دسترسی عمومی) نشان داده شده است. نتایج حاکی از آن است که دسترسی به زیرشبکه های اشتغال به وسیله خانوارها به عنوان یک وسیله محسوب می شود، اما نزدیک شدن به یک ایستگاه مترو به عنوان یک فریبکار در نظر گرفته می شود. علاوه بر این، خانواده هایی که در محله های با نسبت بیشتری از کارکنان غیر رسمی و با سطوح پایین تر تحصیلی قرار دارند، برای دسترسی خصوصی نسبت به خانواده های محل سکونت با نسبت کمتر از کارگران غیر رسمی و یا محله های تحصیل کرده، ارزش بیشتری را به دست می آورند. این نتایج شواهدی از وجود تفکیک فضایی در شهر است که خانوارهای محروم از هم جدا نیستند، نه تنها به دلیل شرایط اقتصادی آنها، بلکه به دلیل اینکه آنها از فرصت های اشتغال دورتر هستند. نتایج این کار بر اهمیت تفکر در مورد سیاست های یکپارچه استفاده از زمین و حمل و نقل تاکید می کند.