Quality of urban patterns: Spatially explicit evidence for multiple scales

بسیاری از مناطق شهری از کیفیت زندگی شهرها کاسته نمی شوند و بنابراین کیفیت زندگی شهروندان را تحت تأثیر قرار می دهند. تلاش های بزرگی برای ایجاد استراتژی های جدید برای تبدیل الگوهای شهری موجود به سوی کیفیت بالاتر انجام شده است که به عوامل اجتماعی-اقتصادی، محیط زیست، حمل و نقل و دیگر عوامل مرتبط است. تحلیل تحولات احتمالی نیازمند توجه به اثرات آن در مقیاس قطعه تا منطقه شهری است. این مهم است، زیرا به دست آوردن یک کیفیت در مقیاس محلی، به عنوان مثال، عرضه مسکن، بخشی از هزینه های دیگر ویژگی هاست مانند دسترسی فضای باز، تأثیرات امکانات تفریحی در مقیاس منطقه ای. با این حال، رویکردی برای ارزیابی کیفیت کیفی شهری در چند جنبه و مقیاس هنوز در دسترس نیست. ما یک رویکرد مدل سازی رفتاری مبتنی بر شاخص را نشان می دهیم که نشان دهنده تعاملات و اثرات روی مقیاس های مختلف فضایی است. یک سناریوی توسعه شهری با وضعیت موجود مقایسه شد تا اثرات را بر جنبه های کیفیت متفاوت نشان دهد. مجموعه ای از شاخص ها از نتایج مدل سازی محاسبه شده و برای مقیاس منطقه ای، منطقه ای و محلی نقشه برداری شده است. تجزیه و تحلیل مقیاس از شاخص های انتخاب شده به طور موثر به مناطقی که الگوهای چگالی آنها باعث می شود، به عنوان مثال، از دست دادن کیفیت تفریحی آنها و به طور بالقوه تضعیف کیفیت زندگی شهروندان شهری، اشاره می کند. رویکرد ارائه شده به درک روابط میان مداخلات سیاسی، الگوهای شهری و تأثیر آنها بر کیفیت شهری کمک می کند. تجسم فضایی صریح از اثرات احتمالی ممکن است از تطبیق اهداف سیاست های مختلف توسعه فضایی در میان اهداف متفاوت واحدهای برنامه ریزی منطقه ای حمایت کند.