Household insurance expenditure as an indicator of urban resilience

تقاضا برای بیمه های خانوار به طور مستقیم به عنوان کمک به انعطاف پذیری خانوار و جامعه شناخته می شود. با این وجود علیت در این رابطه روشن نیست. در این مقاله، هزینه های بیمه خانواده و ایجاد انعطاف پذیری شهری به صورت مشترک تعیین می شود. اندوژنیت بالقوه با برآورد این رابطه به عنوان یک سیستم و با استفاده از رویکرد متغیر سازمانی پاکسازی می شود. تجزیه و تحلیل تجربی بر اساس داده های جمع آوری داده های هزینه های خانوار اسرائیل استفاده می شود. نتایج نشان می دهد که ابزار سازی تفاوت را ایجاد می کند، که باید تمایز بین انعطاف پذیری شخصی و قابلیت انعطاف پذیری محیطی ایجاد شود و پوشش بیمه اثر مستقل بر روی انعطاف پذیری متفاوت با مشخصات اجتماعی (شخصی) و اقتصادی (ویژگی ها و مکان های کلاسیک) کلاسیک . زمینه سیاست یافته ها مورد بحث قرار گرفته است.