New resilience model of communities based on numerical evaluation and observed post seismic reconstruction process

زمین لرزه های اخیر با شدت متوسط ​​و شدید موجب زیان های اقتصادی فراوانی شده است و انعطاف پذیری کم جوامع را برجسته کرده است. سابق به علت آسیب پذیری بالا ساختمان ها و سیستم اقتصادی مرتبط است. بنابراین، برای هر ساختمان تک، تحقیقات نسبتا ساده و استراتژی های موثر می تواند تعریف شود. انعطاف پذیری جوامع به شدت تحت تأثیر سیستم مسکن و زمان بازسازی طولانی آنها از سوی چندین مسائل مدیریت اجتماعی و اقتصادی قرار دارد. به عبارت دیگر، انعطاف پذیری لرزه ای جوامع به نظر می رسد بسیار فقیر است. علاوه بر این، تنها در سال های گذشته مطالعات بر روی انعطاف پذیری لرزه ای سیستم مسکن توسعه یافته است، اما به طور کلی تنها به روش کیفی یا مفهومی است. در این مطالعه برخی از ارزیابی ها و پیشنهادات مربوط به انعطاف پذیری واقعی جوامع و مدل تحقیق آن گزارش شده است. در نهایت، یک مدل جدید برای ارتقاء و ارزیابی انعطاف پذیری جوامع پیشنهاد شده است. مفید است تعریف استراتژی های کاهش ریسک را بر اساس اولویت بندی مداخلات مدرن در جهت افزایش قابلیت انعطاف پذیری. به همین ترتیب، برنامه های اولویت باید بتوانند منابع اقتصادی را در مناطقی که دارای لرزه کمتری هستند و انواع ساختمان ها را در نظر بگیرند، در نظر بگیرند. مدل پیشنهادی اجازه می دهد تا اولین تلاش در اندازه گیری احتمالاتی از جوامع انعطاف پذیر بر اساس سیستم مسکن.