Critical review of existing built environment resilience frameworks: Directions for future research

به طور کلی، انعطاف پذیری به طور گسترده ای در نظر گرفته می شود که توانایی سیستم برای فعالانه سازگاری با اختلالات بیرونی است و از آنها بهبود می یابد. با این حال، تحقیقات در مورد چارچوب انعطاف پذیری هنوز هم کاملا تقسیم شده و پیوندهای پشت مطالعات مختلف به راحتی قابل دسترس نیستند. این مقاله یک بررسی مهم از لحاظ کمی و کیفی انعطاف پذیری را ارائه می دهد که از یک دیدگاه مهندسی محیط زیست ساخته شده است و با توجه به خطرات جغرافیایی و محیطی. شکاف تحقیق شناسایی و تبدیل به یک رویکرد جامع و سیستمیک برای انعطاف پذیری مفهومی، فاکتور در مفاهیم مرتبط مانند آسیب پذیری، ظرفیت سازگاری و قابلیت بازیابی است. چارچوب انعطاف پذیر محیط زیست عمومی ساخته شده توسط بررسی انتقادی و جامع از ادبیات مربوطه ارائه می شود. مقاله با بینش به چهار نکته استراتژیک کلیدی که نیازمند تحقیق بیشتر است، نتیجه می گیرد: (الف) هزینه های برآورد شده بر پایه هزینه برآورد شده و استانداردهای ساختمان ها و زیرساخت ها، (ب) ارزیابی مدل و بهینه سازی ساختمان ها و زیرساخت ها، (ج) خطر یکپارچه مدل سازی، استنتاج و پیش بینی، و (د) کسب اطلاعات، تلفیق، امنیت و مدیریت اطلاعات ناهمگن.