Social vulnerability and environmental migration: The case of Miyagi Prefecture after the Great East Japan Earthquake

این مقاله رابطه بین مهاجرت محیطی و آسیب پذیری اجتماعی 30 جوامع تحت تاثیر فاجعه زلزله ژاپن در شرق ژاپن 2011 را در میاگی بررسی می کند. مهاجران محیط زیست، که به عنوان مهاجرین رسمی شناخته می شوند و بعد از اثر خطر طبیعی، به دیگر شهرداری ها منتقل می شوند، از افراد آواره ای که در موقت مسکن زندگی می کنند با استفاده از سیستم ثبت نام پذیرش اقامت ژاپن، جدا شده اند. اولا تأثیر فاجعه بر مهاجرت با استفاده از یک تجزیه و تحلیل سری زمانی قطع می شود. درنتیجه، برآوردهای مهاجرت با استفاده از داده های شهرداری درمورد تاثیرات فاجعه و شاخص های آسیب پذیری اجتماعی، کاهش می یابد. علاوه بر این، سه متضاد ایجاد شد که مهاجرت در غیاب فاجعه با استفاده از روش های مختلف پیش بینی برآورد شد. نتایج نشان می دهد که به نظر می رسد افزایش قابل توجهی در خارج از مهاجرت تا 33.3٪ مربوط به زلزله و فاجعه سونامی است. علاوه بر این برآوردها نشان می دهد که شهرداری هایی که دارای قدرت مالی پایین تر، درآمد بیشتر و سهم کمتر از کشاورزان نیمه وقت و یا کارگران اولیه کار هستند، به احتمال زیاد بیشتر از مهاجرین محیط زیست پس از فاجعه تولید می کنند. یافته ها شواهد تجربی را نشان می دهد که مهاجرت محیطی را با شاخص های آسیب پذیری اجتماعی خاصی مرتبط می سازد که به درک بهتر ماهیت مهاجرت پس از یک فاجعه طبیعی کمک می کند.