A review of informal volunteerism in emergencies and disasters: Definition, opportunities and challenges

علی رغم سیستم های مدیریتی اضطراری بسیار تخصصی و قابل قبول، شهروندان عادی معمولا در حوادث و حوادث اول در صحنه حضور دارند و مدت ها پس از پایان دادن به خدمات رسمی متوقف می شوند. شهروندان اغلب نقش مهمی در کمک به کسانی که تحت تأثیر قرار می گیرند نقش مهمی بازی می کنند و می توانند کمک های ارزشمندی به سازمان های رسمی ارائه دهند. با این حال، در بیشتر کشورهای توسعه یافته، مدیریت اورژانسی و فاجعه به طور عمده به نیروی کار متخصصان و، به میزان دیگری، داوطلبان وابسته به سازمان های رسمی وابسته است. کسانی که خارج از این سیستم ها کار می کنند، تمایل دارند به عنوان یک مزاحمت یا مسئولیت مشاهده شوند، و تلاش های آنها اغلب کم اهمیت است. با توجه به افزایش خطر فاجعه در سراسر جهان به علت رشد جمعیت، توسعه شهری و تغییرات اقلیمی، احتمال دارد که داوطلبان غیر رسمی از توان بالقوه اضافی مورد نیاز برای پاسخگویی به موارد اضطراری و بلایای مکرر در آینده برخوردار شوند. این مقاله نقش داوطلبان غیر رسمی در مدیریت اورژانسی و فاجعه را در بر می گیرد. تعاریف داوطلبانی مورد بازبینی قرار می گیرد و استدلال می شود که تمرکز داوطلبانه درون سازمان ها و سازمان های رسمی و رسمی وجود دارد. ما تعریف وسیع تر از "داوطلبانه غیر رسمی" ارائه می دهیم که بسیاری از شهروندان عادی داوطلب شدن زمان، دانش، مهارت و منابع خود را برای کمک به دیگران در زمان بحران به رسمیت می شناسند. دو نوع گسترده غیردولتی داوطلبانه شناسایی می شوند - در حال ظهور و گسترش - و مفاهیم برای مدیریت اورژانسی و فاجعه در نظر گرفته شده است. توجه خاص به افزایش "داوطلبانه دیجیتال" به دلیل دسترسی بیشتر به اطلاعات پیچیده اما ساده و فن آوری های ارتباطی است. فرهنگ و مسئولیت قانونی به عنوان موانع کلیدی برای مشارکت بیشتر داوطلبان غیر رسمی شناخته شده است. ما استدلال می کنیم که مدل های انطباق پذیر و فراگیر از مدیریت اورژانسی و فاجعه برای ایجاد ظرفیت ها و انعطاف پذیری در داخل و در سراسر جوامع ضروری است.