Pakistan 2010 floods. Policy gaps in disaster preparedness and response

سیل 2010 باعث ویرانی گسترده زمین های کشاورزی، دام، زیرساخت ها، کسب و کار ها، خانه ها و تاثیر 18 میلیون نفر شده است. اکثریت این افراد در حال حاضر در فقر زندگی می کنند؛ برخی غیرقانونی ساکن در سیلابهای رودخانه ایند. در طول سیل، خانوارها از تمام وسایل معیشتی و شأن آنها استفاده می کردند. دولت و جامعه بین الملل پاسخ های تدابیر کوتاه مدت و مداخلات برای بازگرداندن معیشت را ارائه می دهند. بر اساس مصاحبه های انجام شده با مقامات دولتی کلیدی پنجاب و درس هایی که از تجربیات پیشگیری از سیل، بازیابی فاجعه و توانبخشی گرفته شده است، توصیه های سیاسی برای بهبود و بازسازی توصیه می شود که می تواند به اهداف توسعه پایدار درازمدت تبدیل شود. این مطالعه نشان می دهد چند شکاف نهادی و نقاط ضعف نظارتی که در آمادگی و رفع اشکالات وجود دارد. به منظور کاهش آسیب پذیری در برابر شوک های شدید آب و هوایی، دولت باید قوانینی را تنظیم کند که سیلاب ها را تنظیم می کند، شبکه های ایمنی را افزایش می دهد، مداخلات سیستم بذر، برنامه های کار عمومی برای ایجاد فرصت های شغلی، انتقال پول نقد، حفاظت دامداری، اصلاحات سازمانی و سیلابی موثر سیاست های پیشگیری مهمتر از همه، دولت باید پاسخ فاجعه و آمادگی را به عنوان اولویت ملی تلقی کند.