Multi-hazard and multi-risk decision-support tools as a part of participatory risk governance: Feedback from civil protection stakeholders

تعداد افراد مبتلا به خطرات طبیعی رو به رشد است، چرا که بسیاری از مناطق جهان به چندین خطر تبدیل می شوند. گرچه حجم دانش ژئوفیزیک، جامعه شناختی و اقتصادی افزایش می یابد، بنابراین تلفات ناشی از فاجعه طبیعی است. انتقال آهسته از نظریه به تمرین ممکن است در فرآیند ارتباطات از علم به سیاست گذاری، از جمله درک متقابلا از ذینفعان از اقدامات کاهش آسیب پذیری در مورد قابلیت استفاده از ابزارهای توسعه، صورت گیرد. همانطور که شواهد علمی نشان می دهد، تصمیم گیرندگان با چالش نه تنها در برابر خطرات و خطرات منفرد، بلکه همچنین خطرات متعددی مواجه هستند که باید شامل در نظر گرفتن رابطه بین آنها باشد. همانطور که مفهوم چندین خطر و ریسک یک منطقه نسبتا جوان از رعایت ریسک طبیعی است، تنها چند مدل چند ریسک وجود دارد و تجربه کارشناسان درباره نحوه استفاده از این مدل ها محدود است. به نظر ما، ادبیات علمی در مورد درک سهامداران از مدل های چند ریسک فاقد آن است. در این مقاله شناسایی دو ابزار تصمیم گیری که شامل چند خطر و چند ریسک هستند شناسایی می کنیم. اولین مورد یک چارچوب عمومی و چند ریسک مبتنی بر روش متوالی کار ملو است که امکان اجرای ساده و انعطاف پذیر از تعاملات خطر را فراهم می آورد که ممکن است در یک سیستم پیچیده رخ دهد. دومین ابزار تصمیم گیری است که ورودی مستقیم از ذینفع را با ادغام وزن به اجزای مختلف و ایجاد رتبه بندی خطرات ادغام می کند. بر اساس بازخورد ذینفعان، ما متوجه شدیم که علاقه به ارزیابی چند ریسک زیاد است اما کاربرد آن همچنان مانع از پیچیدگی فرایندهای درگیر است.