Predicting the presence and cover of management relevant invasive plant species on protected areas

گونه های تهاجمی نگرانی مدیریتی در مورد مناطق حفاظت شده در سراسر جهان است. مدیران حفاظت باید پیشگیری از آلودگی گیاهان مهاجم که هدفشان درمان آنهاست اگر بخواهند برای مدیریت درازمدت برنامه ریزی کنند. بسیاری از مطالعات وجود گونه های مهاجم را پیش بینی می کنند، اما پیش بینی های پوشش برای مدیریت مناسب تر است. در اینجا ما بررسی کردیم که چگونه پیش بینی کننده حضور و غلظت گیاه تهاجمی در گونه های متفاوت است که در اولویت مدیریت آنها متفاوت است. برای انجام این کار، از داده های مربوط به تلاش مدیریت و پوشش گیاهان مهاجم در مناطق حفاظت شده فلوریدا استفاده شد. با استفاده از یک چارچوب رگرسیون چندگانه با صفر باد، ما نشان دادیم که ویژگی های منطقه حفاظت شده می توانند حضور و پوشش گونه های کانونی را پیش بینی کنند، اما ویژگی های یکسان به ندرت هر دو را توضیح می دهند. چندین عامل پیش بینی کننده وجود یا پوشش وجود داشت که در بین گونه های مختلف مهم بودند. مناطق حفاظت شده با سه روز یخبندان در سال یا کمتر، بیشتر احتمال دارد که رخ دهد از چهار گونه از شش گونه کانونی باشد. هنگامی که گیاهان مهاجم حضور داشتند، پوشش نسبی آنها بر روی نگهداری های کوچک برای همه گونه ها بیشتر بود و با تراکم جمعیت اطراف سه گونه متفاوت بود. هیچ یک از ویژگی های پیش بینی شده به وضوح مربوط به اینکه آیا گونه ها برای مدیریت مدیریت اولویت بندی شده بودند یا خیر، به وضوح مرتبط بود. نتایج ما نشان می دهد که پیش بینی های پوشش و حضور می توانند در بین گونه ها و بین گونه ها متفاوت باشند اما با اولویت مدیریت مواجه نیستند. ما نتیجه گرفتیم که مدیران حفاظت باید پیش بینی کننده تهاجم با مراقبت را انتخاب کنند؛ زیرا هویت گونه می تواند رابطه بین پیش بینی کننده حضور و پیش بینی کننده های مربوط به مدیریت بیشتر را پوشش دهد.