Causality, not just correlation: Residential location, transport rationales and travel behavior across metropolitan contexts

ادبیات مربوط به روابط بین محیط زیست و سفر بسیار گسترده است، اما اکثریت قریب به اتفاق از این مطالعات صرفا بر تحلیل آماری داده های تحقیق سفر، با امکانات محدود برای ایجاد علیت استوار است. این مقاله بینش هایی را از تحقیق کیفی عمیق ارائه می دهد که شواهد قویتری از تأثیرات علی را در مقایسه با مطالعات جریان اصلی محیط زیست و سفر دارد. در تجزیه و تحلیل 33 مصاحبه کیفی، در مقاله توضیح می دهد که مکانیزم های علی مطهری تفاوت های بین رفتار رفت و آمد مسافران ساکن حومه شهر و ناحیه ای در مناطق شهری نروژی اسلو و استاوانگر و چندین مطالعه قبلی را توضیح می دهد. ما استدلال می کنیم که ویژگی های محیطی ساخته شده از طریق تعامل خود با مبانی ساکنان برای مکان فعالیت ها و انتخاب حالت سفر بر سفر تاثیر می گذارد. اصول اصلی مصاحبه شوندگان برای مکان های فعالیت، انتخاب بهترین امکانات و به حداقل رساندن اصطکاک فاصله، اغلب با یکدیگر کنار می آیند. ساکنین داخلی شهر هنوز هم می توانند در مورد کیفیت تسهیلات بدون نیاز به راه رفتن در فواصل دور انتخاب شوند، چرا که بسیاری از امکانات بالقوه اغلب در فاصله کوتاهی از مسکن در دسترس هستند. برای حومه شهرها، انتخاب بهترین امکانات بیشتر نیاز به پذیرش فاصله های طولانی تر دارد. این بستگی به ساختار مرکزی شهر وابسته به زمینه است. منطق مصاحبه شونده برای انتخاب حالت سفر، همراه با محدودیت های زمانی-جغرافیایی، بخش مهمی از توضیح این است که چرا حومه شهرها اغلب با ماشین سفر می کنند، نه از ساکنان شهر. کسانی که نیاز به فائق آمدن با مسافت های طولانی برای رسیدن به مقصد های روزانه دارند، به وسایل نقلیه سریع نیاز دارند و به همین دلیل خودشان را وابسته به خودرو می دانند. شباهت مبانی حمل و نقل در این تحقیق با منطق هایی که در سایر مطالعات در حوزه های مختلف شهر مشخص شده است، نشان می دهد که سطح عمومی در مکانیسم های پایه ای است که از طریق آن شکل شهری بر رفتار سفر تاثیر می گذارد.