Socio-demographic and built environment determinants of car use among older adults in Iran

در بین المللی، محیط زیست سازگار با محیط زیست، از جمله حمل و نقل امن، مقرون به صرفه و راحت، در افزایش کیفیت زندگی برای تعداد زیادی از افراد مسن حیاتی است. در این مطالعه، داده های مربوط به الگوهای رفت و آمد شهری و الگوهای تحرک بزرگسالان سالخورده در شیراز، کشورهایی است که جمعیت آنها سریع تر از متوسط ​​جوامع غربی است. رابطه بین استفاده از ماشین و متغیرهای اجتماعی-دموگرافیک و محیط ساخته شده از طریق مقادیر کمترین مربعات و مدل رگرسیون وزن جغرافیایی مورد بررسی قرار گرفته است. این مدل ها نشان می دهد که عوامل اصلی استفاده از خودرو در میان افراد مسن تر عبارتند از: وضعیت اشتغال؛ اندازه خانوار؛ نرخ مالکیت خودرو؛ هدف سفر؛ قیمت ملک؛ و مخلوط استفاده از زمین. همچنین، مطالعه نشان می دهد که وابستگی ماشین در افراد ثروتمند تر است که در بخش شمالی شهر خوشه بندی می شوند قابل توجه و برجسته تر است. تراکم جمعیت و ویژگی های طراحی شبکه جاده ها در استفاده از خودرو در میان افراد مسن تر تاثیر نمی گذارد، در حالی که ترکیبی از استفاده از زمین ها به کاهش وابستگی ماشین ها کمک می کند. شکاف های جنسیتی در استفاده از ماشین ها بسیار بیشتر از غرب است و در برخی از بخش های مختلف شهر، عدم تناسب فضایی بین نیازهای سفر و دسترسی به ماشین ها دیده می شود. واضح است که شهرهای ایران باید از مدل توسعه فعلی خودرو محور دور شوند.