How does environmental concern influence mode choice habits? A mediation analysis

با توجه به این که شهروندان با دغدغه زیست محیطی عمیقتر درک عمیق از حمل و نقل عمومی را درک می کنند و بنابراین درک بهتر از استفاده از حمل و نقل عمومی، ما یک مدل نظری را ایجاد می کنیم که در آن اثر نگرش زیست محیطی نسبت به عادات انتخاب حالت توسط غیر مستقیم ابزار سفر مسافرت، خدمات مستقیمی را برای دسترسی به فعالیت ها فراهم می کند، اما همچنین یک ابزار غیرمستقیم ارائه می دهد که ذاتا شخصی و ادراکی است. ما با درنظرگرفتن زمان و احساسات، با استفاده غیر مستقیم از حمل و نقل عمومی روبرو می شویم. ابزار غیر مستقیم ماشین با اندازه گیری انگیزه های عاطفی و نمادین در ارتباط است. با توجه به عادات و عادات استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی، نتایج نشان می دهد افرادی که دارای نگرانی زیست محیطی بالا هستند، حمل و نقل عمومی را ساده تر، مفید تر و لذت بخش تر از افرادی که انگیزه محیط زیست ندارند. چنین نگرشی مثبت باعث افزایش استفاده از حمل و نقل عمومی می شود. برعکس، نگرانی زیست محیطی کم باعث ایجاد انگیزه های غیر سازمانی برای استفاده از خودرو، مانند انگیزه های عاطفی و نمادین می شود. با این حال، رابطه بین انگیزه های عاطفی و نمادین و عادات استفاده از ماشین قوی نیست. ما می توانیم نتیجه گیری کنیم که نگرانی های زیست محیطی عادت های انتخاب حالت را تحت تاثیر قرار می دهند و این اثر تا حدی با ادراک و احساسات به سوی حمل و نقل عمومی موثر است اما به طور قابل توجهی با انگیزه های عاطفی و نمادین برای استفاده از خودرو موثر نیست.