A 'sustainability window' of urban form

با تغییر محیط زیست جهانی و افزایش زیست محیطی جهانی، اثرات زیست محیطی و اجتماعی از سیستم های شهری، و به ویژه از شکل شهری، به طور فزاینده ای گسترش می یابد. سوال در مورد فرم بهینه شهری بحث و بررسی شده است توسط رشته های مختلف در زمینه های مختلف، از جمله هزینه های حمل و نقل، مصرف زمین و تراکم. در اینجا ما به لحاظ تئوری توضیح می دهیم که چگونه شکل شهری و سیستم حمل و نقل شهری به صورت سیستماتیک نگرانی های پایدار، مانند انتشار گازهای گلخانه ای، آلودگی هوای محلی و احتقان را تغییر می دهد. ما ملاحظات تحلیلی ما را با تحلیل تجربی نشان می دهیم. شکل شهری ضعیف تقریبا به طور یکنواختی تغییرات اقلیمی را کاهش می دهد، اما این نیز منجر به اثرات نامطلوب مانند میزان بیشتری از شهروندان شهری که تحت تأثیر آلودگی هوا قرار دارند. مطالعه ما "پنجره پایداری" را با برجسته کردن ترکیبات بین این نگرانی های پایدار به عنوان یک نقش از شکل شهری ارائه می دهد. فقط ترکیبی از سیاست های حمل و نقل، سرمایه گذاری های زیربنایی و امور مالی پیشرفته دولت، توسعه شهرهایی را که در چندین ابعاد پایداری خوب عمل می کنند، فراهم می سازد. ما تخمین می زنیم که تراکم جمعیت مسکونی بین 50 تا 150 نفر در هکتار و سهم مدال از حالت های زیست محیطی بالاتر از حداقل 50 درصد مربوط به پنجره پایداری شکل شهری است. پارامترهای پنجره پایداری شکل شهری به تغییرات سیاسی و پیشرفت تکنولوژیکی بستگی دارد.