An integrated food web model to test the impact of fisheries management scenarios on the coastal ecosystem of Vietnam

ما یک مدل برای اکوسیستم دریایی ساحلی ویتنام برای ارزیابی تعاملات بین شیلات و غذای وب با استفاده از داده های ماهیانه از 2000 تا 2005 به دست آوردیم. مقایسات حداکثر سطح طوفان ماهی با تخمین مدل (4.195) و میانگین سطح طوفان گرفتن (3.712) نشان می دهد که ماهیگیری گونه های سطح بالای طوفان را برداشت می کند. با استفاده از این مدل، متوجه شدیم که حفظ تلاش ماهیگیری در سطح 2000-2005، منابع دریایی ساحلی را در معرض خطر قرار می دهد، به طوریکه بیوماس 10 درصد از 12 سهام طی یک دوره 15 ساله به میزان 5-20 درصد کاهش می یابد. کاهش 20 درصدی تلاش ماهیگیری ماهی و میله ماهیگیری و ماهیگیری و ماهیگیری ماهیگیری و ماهیگیری ماهیگیری هنوز سبب کاهش 10 درصد کاهش زیست توده از چندین گروه اصلی بود. کاهش زیست توده تقریبا تمام گروه های اکوسیستم تا 14٪ (ماهی های بزرگ دریایی) باعث کاهش 10 درصدی تلاش های ماهیگیری برای همه شکارچیان شد. نشست های اجتماعی و اقتصادی، اما نه محدودیت های زیست محیطی، در تلاش های ماهیگیری افزایش 4 تا 8.5 برابر بود و موجب فروپاشی لاک پشت دریایی، ماهی تن، ماهی های کوچکی از ماهی های دریایی و سرخپوستان شد. هنگامی که تنها با محدودیت های زیست محیطی مواجه شدید، تلاش های ماهیگیری برای چهار نفر از هشت ماهیگیری کاهش یافت، به عنوان مثال کاهش 95 درصدی برای ماهیگیری گیلان توصیه می شود. یک سناریوی تجاری، نشان می دهد که دستیابی به اهداف اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی با افزایش چهار برابر ماهیگیری سنتی در مقیاس کوچک (مثلا خط خطی) امکان پذیر است، همراه با کاهش 20-65 درصد ماهیانه ماهیانه و ماهیگیری ماهیانه.