کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8061641 1520541 2013 12 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
Exploring the science-policy interface for Integrated Coastal Management in New Zealand
ترجمه فارسی عنوان
بررسی رابطۀ سیاست علمی برای اداره یکپارچه ساحلی در نیوزیلند
ترجمه چکیده
این مقاله توصیف سلطه سنتی مدیریت ساحلی مبتنی بر علم در نیوزیلند است، اما برجسته پارادوکس مهم است؛ در حالی که علم به عنوان قوی ترین دانش برای تصمیم گیری در فرآیند تصمیم گیری قانونی مورد توجه قرار گرفته است، موانع مالی، رویه ای و سازمانی فراوانی برای جمع آوری آن وجود دارد، به این معنی که بسیاری از تصمیم گیری ها ناچیز است. بر اساس پیشینه این پارادوکس، طبق یک فلسفه مدیریت هماهنگی، دولت محلی به طور فزاینده ای از روند قانونی فرار کرده است. این گسترش به استراتژی های جدید برای بسیج دانش، هم از طریق مشارکت دانش برای تولید علم بیشتر، و هم برای روش های مشارکتی برای بسیج سایر اشکال دانش سنتی و محلی گسترش می یابد. این رابطهای مشارکتی انواع مختلفی دارد، اما معمولا دانشمندان در کنار یکپارچگی با دیگر متخصصان دانش در فرایند تصمیمی فراگیر قرار می گیرند. تمام سیستم های دانش یک مجموعه مشترک از شواهد را برای تصمیم گیری های پایه تشکیل می دهند و علم از نظر استراتژیک برای پر کردن شکاف های دانش شناخته شده توسط یک فرایند مشارکتی استفاده می شود. بنابراین، در حالی که مدیریت ساحلی مبتنی بر علم در نیوزیلند غالب است، به طور فزاینده ای در یک سنت مشارکتی جای می گیرد که دیگر سیستم های دانش نیز ارزشمند است.
موضوعات مرتبط
مهندسی و علوم پایه علوم زمین و سیارات اقیانوس شناسی
پیش نمایش مقاله
بررسی رابطۀ سیاست علمی برای اداره یکپارچه ساحلی در نیوزیلند
چکیده انگلیسی
This paper describes the traditional dominance of science-based coastal management in New Zealand, but highlights an important paradox; while science is valorised as the most robust knowledge for decision-making under the statutory decision-making process, there are pervasive financial, procedural and institutional barriers to its collection, meaning that many decisions are made under significant uncertainty. Against the background of this paradox, local government has increasingly departed from the statutory process, according to a philosophy of co-management. This extends to new strategies for mobilising knowledge, both through knowledge partnerships to generate more science, and participatory approaches to mobilise other forms of traditional and local knowledge. These participatory interfaces take many forms, but typically see scientists engaged alongside other knowledge holders within an inclusive decision-making process. All knowledge systems form a common pool of evidence on which to base decisions, and science is used strategically to fill knowledge gaps identified by a participatory process. Therefore, while science-based coastal management remains dominant in New Zealand, it is increasingly couched within a participatory tradition that valorises other knowledge systems as well.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Ocean & Coastal Management - Volume 84, November 2013, Pages 107-118
نویسندگان
, ,