An Industrial Ecology approach to solve wine surpluses problem: the case study of an Italian winery

صنعت شراب در سراسر جهان در معرض مازاد تولید مزمن قرار دارد که بر حسب بیش از 30 میلیون هکتولتر تخمین زده می شود. این زباله اضافی (شراب ننوششی) باید به منظور جلوگیری از اثرات زیست محیطی شراب مورد استفاده قرار گیرد. با هدف کاهش این مازاد، تحقیقات حاضر، استفاده از انگور جدید را ارزیابی می کند: با ترکیب آنها با میوه های دیگر در فرمولاسیون 100٪ آبمیوه میوه. ایده این است که از یک مدل خطی حرکت کنیم که در آن انگور فقط برای تولید شراب رشد می کند، به یک پیچیده، که در آن انگور برای استفاده های دیگر نیز رشد می کند، به منظور دستیابی بهتر از مواد اولیه، به عنوان مخالف با زباله تولید این تحقیق، یک فرم خاص از محیط زیست صنعتی، یکپارچه سازی مواد خام میان مزارع است. برای ارزیابی این ایده، یک ارزیابی چرخه عمر انجام شد تا مقایسه دو سناریو (خطی و پیچیده) انجام شود. نتایج نشان می دهد که میزان انتشار گازهای گلخانه ای کاهش یافته و مقدار قابل توجهی از شراب غیرمستقیم که تحت درمان قرار می گیرند کاهش می یابد. سناریوی بازار گسترده تر محصولات سالم را به مصرف کنندگان عرضه می کند: آب میوه. با توجه به این نکته، باید تأکید کرد که این مفهوم آب میوه از دو سال قبل در بازار است. این رویکرد به مازاد شراب نشان داده است که انتقال بخشی از نیاز به تولید آب میوه باعث کاهش بار زیست محیطی یک شرکت می شود (افزایش پایداری)، مشکالت شراب غیرقابل فروش (افزایش بهره وری در استفاده از منابع) را روشن می کند و فرصت های بازار را با ارائه خدمات محصولات سالم به مصرف کنندگان (افزایش رقابت).