Can water-alternating-solvent injection be an option for efficient heavy-oil recovery?: An experimental analysis for different reservoir conditions

ما مجموعه ای از آزمایشات را روی مدل های شطرنجی واقع در واقع انجام دادیم. اندازه های مختلف ساینده آب و حلال (هپتان که در آزمایش ها مورد استفاده قرار می گیرند) برای 2000 لیتر نفت سنگین مورد آزمایش قرار گرفتند. به عنوان یک معیار، آزمایش ها برای نفت 14 اسب بخار نفتی برای تجزیه و تحلیل مقایسه ای انجام شد. علاوه بر امکان سنجی فنی، تجزیه و تحلیل اقتصادی با توجه به مقدار تزریق حلال و روغن و حلال بازیابی انجام شد. آزمایشات برای سیستم های مرطوب روغن تکرار شد. برای هر دو روغن سبک و سنگین، راه اندازی فرآیند با حلال در کوتاه مدت از لحاظ فنی و اقتصادی امکان پذیر است. اگر فرایند با آب شروع شود، مقدار بیش از حد آن بزرگترین حفره ها را اشغال می کند و مانع از تعامل با نفت و حلال می شود. این درست بود به ویژه اگر سنگ خیس نفتی است و نفت سنگین است که باعث بهبودی سریعتر و بهبود نهایی بیشتر از موارد خنثی شده است. زمان تغییر برای تزریق حلال در مورد روغن سنگین مهم تر است، زیرا حساس تر به مقدار آب موجود در سیستم است. همانطور که نفت سنگین تر می شود و اگر سنگ آب مرطوب باشد، شروع روند با جریان آب پیشنهاد نمی شود. در این حالت، در حلقه اول در مقایسه با سیستم های روغن مرطوب، نیاز به تزریق بیشتر حلال است. با توجه به تقارب جزئی و گرانشی بودن طبیعت پایدار، بازیابی حلال و جارو با آب می تواند در مقایسه با نفت سبک (مورد کاملا متفرقه) موثرتر باشد و در نتیجه می تواند حتی سودآور باشد. این است که در بهره برداری از مخازن سنگین نفت بسیار مهم است اگر گزینه های حرارتی محدود است و انتشار گازهای گلخانه ای نگرانی است.