Anisotropy and Spatial Heterogeneity in Quantitative Ultrasound Parameters: Relevance to the Study of the Human Cervix

بیومارکرهای تصویربرداری براساس اولتراسوند کمی می توانند اطلاعات ارزشمندی را در مورد خواصی که اطلاعات مربوط به عملکرد و رفتار بافت مانند ساختار میکرو سازنده (مثل تراز کلاژن) و ویسکلو الاستیک (یعنی انطباق) را ارائه می دهند، ارائه دهند. به عنوان مثال، گردن رحم در طول بارداری، رطوبت بیشتری نسبت به سازه های ریز ساختار آن دارد، که این امر می تواند به طور عینی با سرعت موج برشی سنجیده شود و بنابراین برآورد سرعت موج برشی، یک زیست سنجی بالقوه از ترمیم گردن رحم است. دیگر بیومارکرهای پیشنهادی شامل پارامترهای مشتق شده از سیگنال اکو بشدت پراکنده شده مانند از دست دادن قدرت تخریب و برگشت پذیر هستند، زیرا این پارامترها می توانند بینش را نسبت به هم ترازی و سازماندهی ساختارهای میکرو سازنده ارائه دهند. از این تعداد، مقادیر کاهش یافته برای گردن رحم باردار گزارش شده است، اما واریانس تخمین بزرگی ارزش بالینی آنها را کاهش می دهد. به این معناست که برآورد پارامترها بر اساس سیگنال اکو پشتی پراکنده ممکن است نادرست باشد، در صورتی که مفروضاتی که به آنها متکی هستند، مانند ایزوتراپی بافت و همگن بودن، نقض می شود. به همین علت، ما پارامترهای برگشت پذیری و انقباض را به عنوان بیومارکسیون های بالقوه بازسازی گردن رحم از طریق بررسی دقیق فرض های ایزوتراپی و همگنی در بافت سرویکال مورد بررسی قرار دادیم. به طور خاص، ما وابستگی زاویه و فضایی پارامترهای انرژی برگشت پذیر و ضریب آکوستیک در سرویکس انسانی انسانی را با استفاده از روش فانتوم مرجع و فرمان الکترونیکی پرتو اولتراسوند تخمین زدیم. ما دریافتیم که برآوردها بی نظیر و فضایی ناهمگن هستند، احتمالا به این دلیل است که بافت خود غیرضروری و ناهمگن است. ما نتیجه می گیریم که تفسیر مناسب بیومارکرهای تصویربرداری از ترمیم مجدد دهانه رحم باید به دلیل بی عدالت و ناهمگونی بافت ها باشد.