Thermal evolution of Venus with argon degassing

اندازه گیری های دهه های گذشته ساختار سطح جوی و عناصر، تاریخ زهره را محدود می کند. در این مطالعه ما یک مدل تکاملی مداوم در حالت رکود راکتی را پیشنهاد می دهیم که توده ی جوی اتمی رادیوگرافی آرگون را پیش بینی می کند و سایر محدودیت های موجود را ارضا می کند. برای مقایسه، ما همچنین سناریوی پایان دادن به یک رویداد فاجعه بار مجدد را در نظر می گیریم. شبیه سازی تکاملی حرارتی انجام می شود که حمل و نقل جرمی از آرگون و پتاسیم را انجام می دهد و شامل یک مدل ساده از لوله های گوشته ای می شود. تجزیه و تحلیل حساسیت و رگرسیون خطی برای محاسبه طیف وسیعی از شرایط اولیه که مقادیر مورد نظر را برای پارامترهای خروجی مدل اصلی تولید می کنند استفاده می شود. ذوب شدن انفجار انحصاری انحصاری گوشتی موجب رشد قابل توجه گوگرد و رشد پوسته در طی تکامل زودرس می شود. لکه مانت اثرات ناچیزی بر تولید اخیر پوسته دارد، اما ممکن است برای ویژگی های سطح محلی مهم باشد. برای طیف گسترده ای از شرایط اولیه، تکامل مداوم در حالت رکود با رکود، مقدار درستی از گازهای آرگون را پیش بینی می کند، همراه با نبود یک میدان مغناطیسی جهانی، ضخامت پوسته پوسته و لیتوفسف که با برآوردهای مدرن مطابقت دارد و آتشفشان سازگار با رکورد های کاترینت. سوخت گیری آرگون به طور منحصر به فرد پویایی گوشته را محدود نمی کند، اما موفقیت مدل های رکورددار ساده، نیاز به تغییرات چشمگیر مانند فرسایش پذیری فرسوده را کاهش می دهد.