Multi-level and hybrid modelling approaches for systems biology

در طی دهه های گذشته، تکنیک های با توان بالا برای استخراج مقدار زیادی اطلاعات از سیستم های بیولوژیکی، امکان پدید آوردن بیشتر پیچیدگی های زیرزمینی آنها را فراهم آورد. سیستم های بیولوژیکی شامل طیف گسترده ای از مقیاس فضا و زمان هستند که براساس سلسله مراتب انعطاف پذیر مکانیسم ها عمل می کنند که متضاد بین درونی و پویا مقررات هستند. این امر به ویژه در فرآیندهای مانند آفات زودرس ظاهر می شود، در حالیکه دارایی های تنظیم کننده با توجه به شرایط و زمان بندی فرایند تغییر می کنند و ساختار فنوتیپ و پیچیدگی های معماری از یک سلول تکثیر می شود، از طریق تعاملات محلی. اطلاعات جمع آوری شده از سیستم های بیولوژیکی به طور طبیعی بر طبق سطوح عملکردی که سیستم خود را تشکیل می دهند، سازمان یافته است. در زیست شناسی سیستم، اطلاعات بیولوژیکی اغلب از حوزه های همپوشانی اما متفاوت علمی می آید، هر کدام از آنها دارای شیوه ای خاص برای نشان دادن پدیده های مورد مطالعه است. به این معنا، بخش های مختلف سیستم مدل سازی ممکن است با فرمالیست های مختلف توصیف شود. برای یک مدل برای بهبود دقت و توانایی برای ایجاد یک پایگاه دانش خوب، خوب است که سطوح مختلف سیستم را شامل شود، به طور مناسب با فرمالیستی نسبی رفتار کنید. مدل هایی که هر دو چند سطحی و ترکیبی هستند، هر دو این الزامات را برآورده می کنند، و یک ابزار بسیار مفید در زیست شناسی سیستم های محاسباتی را ایجاد می کنند. این مقاله برخی از مشارکت های اصلی در این زمینه را بررسی می کند.