Natural or pathologic? Discrepancies in the study of behavioral and cognitive signs in aging family dogs

در دهه های اخیر، سن و جنس های رفتاری و روانی پاتولوژیک در سگ های خانوادگی افزایش بیشتری یافته است. در این مقاله ادبیات بررسی شده و تناقض متدولوژیکی در این زمینه را برجسته می کند. بیشتر نگرانی های روش شناختی ناشی از نادیده گرفتن متقابل علل نزدیک و نهایی این پدیده است. بررسی ادبیات، مطالعات متعددی درباره سگهای خانوادگی نشان داد که از نظر روانشناسی روشنی برای ایجاد یک فنوتیپ به خوبی تعریف نشده وجود دارد. مسائل اصلی شامل آستانه تاریخی پذیرفته شده برای سگ های سالم، ویژگی های فنوتیپی در نظر گرفته شده به عنوان پاتولوژیک و روش مورد استفاده برای اعتبار سنجی مقیاس های رفتاری مختلف. علاوه بر این، برای بسیاری از ویژگی های رفتاری و ذهنی مورد مطالعه از طریق تجزیه و تحلیل جمعیت بالغ سگ های سنی، هیچگونه مبنایی برای این افراد ایجاد نشده است. در نمونه های سگ خانوادگی یا حیوان خانگی، تفاوت در امید به زندگی نژادهای سگ به ندرت مورد توجه قرار می گیرد، بنابراین مشخص نیست که آیا تغییرات مشاهده شده به دلیل روند پیری طبیعی یا علائم کاهش شتاب (زوال عقل) است. ما پیشنهاد می کنیم که مطالعات پرسشنامه بایستی توسط باتری های آزمایش رفتار تکمیل شود تا داده های حاصل از صاحبان را تأیید کند و توجه بیشتری به ترکیب جمعیت های مربوط به تحقیق داده شود. باید تلاش کرد تا تبایز پیری طبیعی و معمول و پاتولوژیک در کارهای آینده را داشته باشد. تنها با اتخاذ یک رویکرد دقیق تر می توانیم عوامل خطر و محافظتی را در سگ شناسایی کنیم و جنبه هایی را نشان دهیم که سگ خانواده می تواند یک مدل حیوانی خوب برای پیری انسان را فراهم کند.