Plant species, functional assemblages and partitioning of diversity in a Mediterranean agricultural mosaic landscape

مناظر کشاورزی نشان دهنده موزاییک زیستگاه های مختلف است که می تواند تنوع گیاهان بالا را در خود جای دهد زیرا صفات گیاهی و سندرم های صفات را می توان برای پیش بینی پاسخ گیاه به تشدید کشاورزی یا اثرات کاربردی گیاه بر سایر ارگانیسم ها استفاده کرد. درک اجزای فضایی تنوع در یک موزاییک کشاورزی می تواند به انتخاب مقیاس فضایی مناسب برای حفظ گونه ها و عملکرد های اکولوژیکی مانند تهیه منابع برای گرده افشان ها کمک کند. ما فرض می کنیم که سندرم های صفات با هدف تهیه منابع برای گرده افشان ها به طور مثبت نسبت به زیستگاه های غیر زراعی مرتبط هستند و منفی به افزایش تشدید کشاورزی می شود. ما نمونه های گیاهی را در 140 تکه توزیع کردیم که در میان هفت زیستگاه (رشته های رها شده، مرزها، جاده ها و لبه ها و درختان یونجه و حبوبات) توزیع شده بود که به سه سطح تشدید کشاورزی تقسیم شدند: کم، متوسط ​​و زیاد. ما تفاوت های موجود در گونه ها و مجموعه های عملکردی، پاسخ های تقسیم واکنش و صفات اثر را در سراسر زیستگاه های مختلف و سطوح تشدید کشاورزی مورد بررسی قرار دادیم. غلظت گونه ها و تنوع عملکرد پاسخ ها و صفات اثر در مقیاس های فضایی تقسیم شدند. هر دو گونه و مجموعه های عملکردی در سراسر زیستگاه ها و با سطوح مختلف تشدید کشاورزی تغییر یافتند. زیستگاه های غیر زراعی و سطوح کم تشدید کشاورزی، سندرم های صفتی را با ریسک بیش از حد، عمدتا به تهیه منابع برای گرده افشانی ها کمک می کنند. جابجایی گونه به معنای یک گردش مالی کاربردی نیست. مطالعه ما نشان می دهد که صفات به وسیله تشدید کشاورزی تعیین می شوند و هیچ گونه جزئیات بیشتر در مورد موقعیت زمین و تنوع زیستگاه ها برای ارتقاء انواع پوشش گیاهی با سندرم های مشخص که قادر به حمایت از حشرات گرده افشانی هستند مورد نیاز است.