Is there an economic incentive for farmer participation in a uniform health standard for aquaculture farms? An empirical case study

رشد آبزی پروری، هم از لحاظ حجم تولید و هم از نظر تنوع گونه ها و سیستم های تولید، چالش هایی را برای سیاست های سلامت موثر حیوانات ایجاد کرده است. این مقاله نتایجی از مطالعه موردی هزینه های یک بخش کشاورزی در ایالات متحده را نشان می دهد که تولید کنندگان ماهیان را که به فروش می رسند و حمل می شوند، با نیازهای بسیار متنوع برای تست و صدور گواهینامه بهداشت حیوانات آبزی، مطابقت می دهند. اینها به هزینه های مرتبط با یک استاندارد واحد پیشنهاد شده مقایسه می شوند. سناریوی استاندارد یکنواخت اکثریت صنایع نظارت غیرمستقیم و برنامه امنیتی بیولوژیکی با نظارت دامپزشکی را به عنوان جایگزینی برای محیط نظارتی پیچیده فعلی بر اساس ولسوالی های اداری سیاسی به جای خطر انتقال بیماری فرض می کند. داده های هزینه در سطح مزرعه بر اساس یک نظرسنجی که 74 درصد از حجم ملی ماهی های بایت ماهی و ماهیگیری ماهیانه را در ایالات متحده به دست آورد، به دست آمده است. بازتاب تلاش های اخیر صنعت مشترک / فدرال برای توسعه یک برنامه ملی ایالات متحده غیر استاندارد برای تعیین و تایید یک استاندارد واحد برای هفت سناریو برای تعیین مزایای بالقوه و هزینه های چنین برنامه ای مدل سازی شده است. نتایج نشان داد که سود خالص استاندارد یکنواخت، اگر به صورت ملی به تصویب رسیده باشد، می تواند تخمین سالانه 6،6 میلیون دلار برای صنعت ماهیان دریایی و ماهیگیری دریایی ایالات متحده و صرفه جویی متوسط ​​به مبلغ 81،175 دلار در مزرعه (با دامنه 17،851 دلار در هر هکتار) 265،968 دلار / مزرعه). این صرفه جویی در هزینه باعث ایجاد انگیزه برای تولیدکنندگان برای حمایت از برنامه می شود. علاوه بر این، توسعه استانداردهای یکنواخت بالقوه برای تغییر سیاست های سلامتی حیوانات آبزی از چارچوب فعلی واحدهای سیاسی اداری به یک بر اساس رویکردهای اپیدمیولوژیک و علم صحی است.