Implicit evaluations and physiological threat responses in people with persistent low back pain and fear of bending

پیامدهای بالقوه بالقوه یافته های ما دو برابر است. اولا، این نتایج نشان می دهد که اقدامات خودپردازانه همیشه نشان دهنده ارتباط بین جنبش های خاص و تهدید نیست. وظایف مرتبط با همدلی ممکن است به غلبه بر این محدودیت کمک کند. دوم، فقدان پیش بینی شده پاسخ های فیزیولوژیکی و رفتاری ممکن است منعکس کننده این باشد که تجسم یک کار تهدید کننده توسط افراد مبتلا به درد، پاسخ های دفاعی فیزیولوژیکی را که در افراد مبتلا به ترس از اشیاء خاص اندازه گیری می شود، مطرح نمی کند. ممکن است لازم باشد شخص را به حرکت واقعی به افشای تهدید واکنش نشان دهید. با هم، این نتایج با دیدگاه های فعلی از نقش "ترس" در مدل اجتناب از ترس مطابقت دارد، در حالی که تهدید ناخواسته ممکن است تنها در مورد ترس پاسخ داده شود.