The evolution of combinatorial structure in language

زبان انسانی ترکیبی از ویژگی های زبان شناسی آن (در زبان و زبان اشاره) و دستور زبان آن را نشان می دهد، در حالی که هر دو نوع در سیستم های ارتباطی نزدیک ترین بستگان تکاملی ما وجود دارند. در این مقاله، ما مشاهده می کنیم که ترکیبی از مولکولی تولیدی دشوار است، زیرا به چندین مولفه نیاز دارد که به طور همزمان برای آن عمل کند. برای درک چگونگی آن در زبان انسانی تکامل یافته، ما تمرکز داریم بر ترکیبی بودن واژگان، که بیشتر شواهد موجود است. ما در مورد یافته ها و نظریه ها از سه حوزه: زبان شناسی (توصیفی، تجربی و زبانشناسی)، زیست شناسی مقایسه (از جمله برخی از شاخص های فسیلی) و (مدل های کامپیوتری) بحث می کنیم. ما به طور خلاصه نتیجه می گیریم که بسیاری از پیش نیازهای بیولوژیکی برای واژگان ترکیبی و معنایی ترکیبات با حیوانات دیگر به اشتراک گذاشته شده اند، اما فشار انحصاری انسان برای واژگان بزرگ و فرایندهای منحصر به فرد انسانی فرهنگی در درک مبانی ترکیبیات در زبان، کلیدی است.