Individual differences in sensorimotor skills among musicians

فضل یک موسیقیدان همیشه از مردم در جهان مجذوب شده است. به طور گسترده ای پذیرفته شده است که میزان تمرین موسیقی یک پیش شرط است اما برای کسب مهارت های موسیقی کافی نیست. به تازگی تعداد زیادی از مطالعات اخیرا پیشنهاد کرده اند که تعامل بین ژن و محیط، تخصص موسیقی را بر اساس شواهد تجربی نشان می دهد که نقش عواطف ژنتیکی دارد. در مقابل، مشخص نشده است که چگونه شیوه های موسیقی در این تخصص نقش دارند، که محدود کردن بهینه سازی آموزش موسیقی و آموزش و پرورش است که عملکرد بیانگرانه و فیزیکی را درک می کند. مقاله حاضر چارچوب نظری را برای اثرات احتمالی نحوه تمرین بر دست آوردن عملکرد سریع، دقیق و کارآمد موسیقی بر اساس اصول و تجربیات یادگیری حرکتی ارائه می دهد.