کد مقاله کد نشریه سال انتشار مقاله انگلیسی نسخه تمام متن
8860946 1619681 2018 7 صفحه PDF دانلود رایگان
عنوان انگلیسی مقاله ISI
A macrophysiology approach to watershed science and management
ترجمه فارسی عنوان
رویکرد ماکرو فیزیولوژی به علم و مدیریت حوزه
کلمات کلیدی
بیومارکر، فیزیولوژی، ارزیابی زیست محیطی، مجموعه ماهی، ترمیم، نظارت بر فردی،
ترجمه چکیده
آبهای فرسوده یکی از خطرناک ترین اکوسیستم های موجود در این سیاره هستند که تلاش زیادی برای نظارت بر محیط زیست برای حمایت از مدیریت این سیستم ها صرف شده است. بسیاری از تلاش های نظارتی سنتی بر ویژگی تعریف آب و یا کیفیت و / یا شاخص های یکپارچگی زیست زیستی تمرکز می کنند که بر روی جمعیت یا مقیاس سطح جامعه مانند فراوانی یا تنوع تمرکز می کنند. با این حال، این شاخص ها ممکن است در سیستم های تضعیف شده آشکار شود و شناسایی و ترمیم این سیستم ها را تاخیر دهند. شاخص های فیزیولوژیکی به سرعت در حال ظهور و پیش بینی تغییرات در حال وقوع در جمعیت است که می تواند ترمیم و تسریع کند و داروهای پیشگیرانه را برای زیستگاه های تخریب شده تسهیل کند. بنابراین، ارزیابی یکپارچگی اکوسیستم آب شیرین با استفاده از شاخص های فیزیولوژیکی سلامت، یک ابزار امیدوار کننده برای بهبود نظارت بر آب شیرین و ترمیم است. در اینجا، ما در مورد ارزش استفاده از داده های فیزیولوژیکی مقیاس و طولی جمع آوری شده در مقیاس فضایی (یعنی حوزه آبریز) (به عنوان مثال ماکرو فیزیولوژی) به عنوان ابزار نظارت بر سلامت اکوسیستم آبزی در داخل و در میان حوزه های حومه محلی برای توسعه برنامه های مدیریت زمان بندی و موثر بحث می کنیم. ابزار و تکنیک های در حال ظهور برای نمونه گیری فیزیولوژیکی سریع، مقرون به صرفه و غیر کشنده در دسترس هستند و ما در مورد چگونگی ادغام آنها در مدیریت با استفاده از ماهی به عنوان شاخص های نگهدارنده در آب شیرین صحبت می کنیم. اگرچه بسیاری از نمونه های این روش نسبتا اخیر است، ما پیش بینی استفاده روزافزون از ماکرو فیزیولوژی در نظارت و حمایت از توسعه ابزار استاندارد برای ارزیابی سازگار و قابل اعتماد است.
موضوعات مرتبط
علوم زیستی و بیوفناوری علوم محیط زیست شیمی زیست محیطی
چکیده انگلیسی
Freshwaters are among the most imperiled ecosystems on the planet such that much effort is expended on environmental monitoring to support the management of these systems. Many traditional monitoring efforts focus on abiotic characterization of water quantity or quality and/or indices of biotic integrity that focus on higher scale population or community level metrics such as abundance or diversity. However, these indicators may take time to manifest in degraded systems and delay the identification and restoration of these systems. Physiological indicators manifest rapidly and portend oncoming changes in populations that can hasten restoration and facilitate preventative medicine for degraded habitats. Therefore, assessing freshwater ecosystem integrity using physiological indicators of health is a promising tool to improve freshwater monitoring and restoration. Here, we discuss the value of using comparative, longitudinal physiological data collected at a broad spatial (i.e. watershed) scale (i.e. macrophysiology) as a tool for monitoring aquatic ecosystem health within and among local watersheds to develop timely and effective management plans. There are emerging tools and techniques available for rapid, cost-effective, and non-lethal physiological sampling and we discuss how these can be integrated into management using fish as sentinel indicators in freshwater. Although many examples of this approach are relatively recent, we foresee increasing use of macrophysiology in monitoring, and advocate for the development of more standard tools for consistent and reliable assessment.
ناشر
Database: Elsevier - ScienceDirect (ساینس دایرکت)
Journal: Science of The Total Environment - Volume 626, 1 June 2018, Pages 434-440
نویسندگان
, , ,