Animal responses to natural disturbance and climate extremes: a review

اختلالات طبیعی، مانند خشکسالی، آتش سوزی و یا طوفان، عامل اصلی ناهمگونی زیست محیطی و عملکرد اکوسیستم هستند. فرکانس و شدت این قسمت به طور واضح انتظار می رود در دهه های آتی افزایش یابد، از طریق اقدام مشترک با تغییرات آب و هوایی و فشار های انسان شناسی. این مسئله برای بسیاری از زیستگاه ها از طریق مواجهه با شرایطی که در حال تغییر است هرگز در هزاره های گذشته تجربه ای نداشته است. بنابراین، ضروری است که برای به دست آوردن یک درک کامل از واکنش حیوانات و سازگاری با اختلالات به منظور بهتر ارزیابی اثرات بالقوه آینده. در اینجا ما چنین تنظیماتی را بررسی می کنیم و می بینیم که حیوانات ممکن است از طریق تغییرات در رفتارهای ناگوار پاسخ دهند: (1) رفتار، مانند تحرک تغییر یافته، مهاجرت، تغییر منبع، استفاده از پناهگاه، انیمیشن تعلیق یا تعاملات زیستی؛ (2) ویژگی های تاریخ زندگی، مانند بقا، پیری، طول عمر، استخدام، محدودیت باروری، تولید پرورش، فنولوژی و تاکتیک های بت هدی؛ (3) مورفولوژی، مانند تکامل سریع از طریق مرگ و میر وابسته به اندازه یا دگرگونی فاجعه آمیز؛ (4) فیزیولوژی، از قبیل تغییر وضعیت بدنی، شیوع و انتقال پاتوژن، و یا مدولاسیون غده فوق کلیوی از پاسخ های استرس به شرایط اضطراری؛ (5) ساختار ژنتیکی، مانند تغییرات در فرکانس انواع پلی مورف یا مدولاسیون تنوع از طریق تنگناهای مرگ و میر. پاسخ های فردی در مقیاس به پاسخ های جمعیت و جامعه، مانند چگالی تغییر یافته، دینامیک جمعیت، توزیع، انقراض محلی و استعمار، یا ساختار و تنوع مونتاژ مقیاس. به طور کلی، اختلالات تأثیرات فراوانی بر افراد، جمعیت ها و جوامع مهره داران و بی مهرگان همه عرصه ها، بیوم ها، قاره ها و اکوسیستم ها دارند. میزان بروز و شدت آن به سرعت در حال افزایش است، فرصت های مطالعه منحصر به فرد برای محققان و چالش های جدید و غیر قابل پیش بینی برای مدیران را فراهم می آورد، در حالی که خواستار انتخاب های سخت تر و آمادگی بیشتر بحران برای حفاظت از محیط زیست و تغییرات ذهنی برای همه است. در همه شرایط، اختلالات ممکن است به زودی تبدیل به امضاهای تعریف اکثر اکوسیستم ها و پویایی های پویا از محیط زیست مدرن شود.