Interplay between habitat subdivision and minimum resource requirement in two-species competition

این مقاله به بررسی اثرات افزایش تقسیم فضایی زیستگاه بر رقابت بین دو گونه می پردازد. افزایش میزان تقسیم بندی بدون افزایش در مجموع مقدار منابع در محیط، منجر به کاهش اندازه پچ می شود، و بنابراین، افراد کمتر از هر پچ پشتیبانی می کنند. این واقعیت نشان می دهد که هنگامی که درجه تقسیم بندی بالا است، حداقل منابع که فرد باید قبل از تولید مثل به دست آورد مهم است. معادلات مسابقه برگرفته از اصول اولیه که نیاز حداقل منابع را شامل می شوند، برای بررسی اثرات تقسیم فضایی و این که چگونه این اثرات بستگی به حداقل الزامات دو گونه، نوع رقابت منابع مانند تقلا یا مسابقه و سطح تجمع فضایی از افراد نتایج نشان می دهد که تقسیم بندی افزایش یافته منجر به تغییرات در افسردگی مؤثر می شود. از گونه، و در نتیجه، بر برتر بودن رقابت آنها تاثیر می گذارد. همزیستی گونه ها در سطوح زیرسطح متوسط ​​ارتقا یافته است، به خصوص اگر بین حداقل نیاز منابع و باروری ذاتی وجود دارد. دامنه تقسیم بندی که در آن همزیستی رخ می دهد بستگی به جمع بندی فضایی افراد و نابرابری در توانایی رقابت بین گونه ها دارد.