Tournaments as a response to ambiguity aversion in incentive contracts

ما یک عامل اصلی عامل با عامل های یکسان یکسان را بررسی می کنیم، در حالیکه رابطه تصادفی وابسته به عمل بین اقدامات و خروجی مبهم است و عوامل ناامید کننده ابهام هستند. ما استدلال می کنیم که ابهام، و بخصوص ابهام ابهام، باعث می شود که مسوول اصلی انتخاب یک مسابقات را جذاب تر کند. اگر عوامل خنثی در معرض خطر هستند، اما در برابر ابهام، ما نشان می دهیم که مجموعه ای از طرح های تشویقی بهینه شامل مسابقات است. علاوه بر این، اگر ابهام به اندازه کافی غنی باشد، همه طرحهای انگیزشی مطلوب باید به گونه ای باشد که سطوح خروجی متوجه تنها توزیع دستمزد در میان عوامل و نه کل هزینه های پرداخت شده تاثیر می گذارند، همانطور که برای مسابقات درست است. هنگامی که عوامل هر دو مخالف ریسک پذیری و ابهام هستند، مسابقات نیاز به مطلوب نیست، اما ابهام و شگفتی ابهام هنوز در بسیاری موارد از استفاده از مسابقات و طرح های مانند مسابقات مانند طرح های انگیزشی که تنها در سطح خروجی هر یک از عامل ها بستگی دارد.