آزاتیوپرین به عنوان داروی کمکی برای جلوگیری از رد پیوند کلیه، کبد و لوزالمعده مصرف می شود. این دارو به روماتیسم های فعال و حاد که به داروهای پمفیگوس، سیروز صفراوی، لوپوس اریتماتوز سیستمیک و گلومرولونفریت به کار می رود. کاربرد اصلی این دارو در درماتولوژی در درمان بیماریهای ایمونوبولوس، اگزمای شدید و درماتیت اکتینیک است. عوارض اندک و قیمت ارزان این دارو در مقایسه با داروهایی چون متوترکسات و سیکلوسپورین، آن را تبدیل به یک داروی مناسب برای کاستن دوز کورتیکوستروییدها کرده است. آزاتیوپرین از داروهایی است که در رده سرکوبگر سیستم ایمنی قرار دارد. آزاتیوپرین به عنوان آنتاگونیست متابولیسم پورین باعث مهار ساخت RNA،DNA و پروتئین ها، کاهش تعداد لنفوسیت های T و تضعیف فعالیت سیستم ایمنی(سلولی و هومورال) می شود. همچنین این دارو ممکن است در تقسیم میتوز دخالت نماید.
در این صفحه تعداد 375 مقاله تخصصی درباره آزاتیوپرین که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید. در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
مقالات ISI آزاتیوپرین (ترجمه نشده)
مقالات زیر هنوز به فارسی ترجمه نشده اند. در صورتی که به ترجمه آماده هر یک از مقالات زیر نیاز داشته باشید، می توانید سفارش دهید تا مترجمان با تجربه این مجموعه در اسرع وقت آن را برای شما ترجمه نمایند.